- digruma
- сущ.
общ. прожорливость
Итальяно-русский универсальный словарь. 2013.
Итальяно-русский универсальный словарь. 2013.
digruma — di·grù·ma s.f. RE tosc. voracità {{line}} {{/line}} DATA: 1869. ETIMO: der. di digrumare … Dizionario italiano
digrumatore — di·gru·ma·tó·re agg., s.m. RE tosc. che, chi digruma {{line}} {{/line}} DATA: 1618 … Dizionario italiano